ஜகத்குரு அஷ்டோத்தர சத நாமாவளி

மஹா பெரியவா 108 போற்றிகள்

Poem: விழி கிடைக்குமா

Poem: பெரியவாளை பார்த்துக்கிட்டே இருக்கத் தோணுது

ஓம் ஸ்ரீ ஜகத்குரு பரமசார்யாய பஞ்சபதி

Paramacharya was highly respected by world leaders and great personalities. On the day of Sankara Jayanthi in the year 1915, Swamigal took over the administration of the mutt on the completion of his 21st year. He attained samadhi on January 8, 1994 and was succeeded by H.H.Sri Jayendra Saraswati.

I was lucky to have met him few times during young age, when he visits Trichy and Thiruvanai koil. It is divine experience to walk with him, around Trichy.

deivathin kural (தெய்வத்தின் குரல்)

ஹிந்து மதம் சார்ந்த வேதங்கள், உபநிஷதங்கள், சிற்பம், நாட்டியம், ஆயுர்வேதம், தமிழ் மொழி, ஸம்ஸ்க்ருத மொழி, அத்வைதம், விசிஷ்டாத்வைதம் மற்றும் த்வைதம் போன்ற தத்துவங்கள் பற்றிய தகவல்கள் வினாயகர், சக்தி, சிவன், விஷ்ணு, ஐயப்பன், அனுமன் போன்ற தெய்வங்கள் பற்றிய தகவல்கள் ஆதிசங்கரர் கால ஆராய்ச்சி பற்றிய தகவல்கள், பிறப்பிலிருந்து இறப்பு வரை ஹிந்துக்களது வாழ்வில் செய்யப்பெறும் ஸம்ஸ்காரங்கள், பிடி அரிசித்திட்டம், கோவிலில் உழவாரப்பணி, குளம் போன்ற நீர் நிலைகளை வெட்டுதல், அவற்றை பாதுகாத்தல் அவற்றில் ஆடுமாடுகளும் நீர் அருந்த வழி செய்தல், அனாதை ப்ரேதங்களுக்கு ஸம்ஸ்காரம் செய்தல், போன்றும் மற்றும் எண்ணிறந்த தகவல்கள் அடங்கிய ஒரு கருத்துக்களஞ்சியமாகத்தான் தெய்வத்தின் குரல்

Early life of Paramacharya

In the first week of February 1907, the Kanchi Kamakoti mutt had informed Subramanya Sastrigal that Swaminathan's first cousin was to be installed as the 67th Peetathipathi. The presiding Acharya was then suffering from smallpox and had administered upadesa to his disciple Lakshminathan before he died. As Lakshminathan also died with in a week, Swaminathan was immediately installed as the 68th head of the Kanchi Kamakoti Peetam on February 13, 1907. He was given Sanyasa Asramam at the early age of 13 and was named Chandrasekharendra Saraswati.

As per the usual training given to the seers, Paramacharya was well trained with the Vedas, puranas, various hindu texts and ancient Indian literature. He has studied for some time under the pandits in Mahendramangalam, two km from Thottiyam near Musiri.

Near Musiri, across cauvery river, Mahadanapuram had been the headquarters of the Nelamavu mutt. Samadhis of great saints such as Kamalananda Bharati, Narayananda Bharati and Ramananda Saraswati are located here.

Religious Organizations

From deivathin kural (தெய்வத்தின் குரல்):
எந்த தேசத்திலும் எந்த ஒரு மதமும் எப்படி அழிந்தது என்று பார்த்தால், அந்த மதத்தை வளர்க்கிற ஸ்தாபனங்களிலும், அதன் முக்கியஸ்தர்களிடமும் ஒழுங்கீனம் உண்டானபோதே இந்த அழிவு ஏற்பட்டிருக்கிறது.
புத்தர் வந்தார். அவரது சரித்திரத்தைக் கேட்கக் கேட்க பால் வடிகிற அவரது விக்கிரகங்களைப் பார்க்க பார்க்க நமக்கே சாந்தமும், கருணையும், ஆனந்தமும், அவரிடம் ஒரு மரியாதையும் உண்டாகின்றன. அந்த காலத்துத் ஜனங்களுக்கும் இப்படித்தான் இருந்திருக்க வேண்டும். பிற்காலத்தில் பௌத்த விஹாரங்களில் எத்தனை ஒழுக்கக் கேடு ஏற்பட்டது என்பதை மகேந்திர பல்லவன் எழுதிய ‘மத்தவிலாஸப் பிரஹஸனம்’ என்கிற ஹாஸ்ய நாடகத்திலிருந்து தெரிந்து கொள்கிறோம். இதே காலத்தில்தான் புத்த மதம் மங்கிப் போகத் தொடங்கியது. அதாவது சமயப் பிரதிநிதிகள் தன்மையைப் பொறுத்தே சமய வளர்ச்சியும் நலிவும் ஏற்படுகின்றன.
புத்தருக்குப் பிறகு ஆதிசங்கரர் பரம உத்தமமான மனிதராக வந்தார் என்றால் ஜனங்கள் அவரிடம் திரும்புகிறார்கள். அப்புறம் ராமாநுஜர், மத்வர் என்று இப்படித் தங்கள் சொந்த வாழ்க்கையில் உயர்ந்தவர்களாக விளங்கியவர்கள் வந்தபோது, அந்தத் தனி மனிதரிடம் ஜனங்களுக்கு உண்டான பிடிப்புக் காரணமாக, அவரது சித்தாந்தம் பரவியது.

பொது ஜனங்கள் தத்துவத்துக்காகவே ஒரு மதத்தை ஏற்கிறார்கள் என்றால், அவர்களிடம் ‘உங்கள் மத சித்தாந்தங்களைச் சொல்லுங்கள்’ என்று கேட்கும்போது அவர்களுக்குச் சொல்லத் தெரியவேண்டும். மற்ற சித்தாந்தங்களை விட இவை சிரேஷ்டமானவை என்பதற்கு அவர்களுக்குக் காரணம் சொல்லத் தெரிய வேண்டும். ஆனால், வாஸ்தவத்தில் எந்த மதத்திலும் இருக்கிற ஏராளமான பொது ஜனங்களுக்கு அந்தந்த மதத்தைப் பற்றிய கொள்கைகள் இப்படி விவாதிக்கிற அளவுக்கு நுணுக்கமாகத் தெரியாது.

எனவே, எந்த மதமும் அதில் உள்ள தத்துவத்தினால் மட்டும் வளருவதில்லை என்பதுதான் என் அபிப்ராயம். சாமான்ய ஜனங்களுக்குத் தத்துவத்தைப் பற்றிக் கவலை இல்லை. நல்ல குணம், நல்ல பழக்கம் உள்ளவராக, கருணையும் சாந்தமும் உள்ளவராக ஒரு மகான் வந்தால் அவரைப் பார்த்த மாத்திரத்தில் ஜனங்களுக்கு நம்பிக்கை உண்டாகிறது. அவர் எந்த தத்துவத்தைச் சொன்னாலும் அது நல்லதாகத்தான் இருக்கும் என்ற திடமான நம்பிக்கையுடன் அவரது மதத்தில் ஜனங்கள் சேருகிறார்கள். மாறாக, ஒரு மதக்கோட்பாடுகள் எத்தனைத்தான் பரம தத்துவங்களை விளக்கினாலும், அந்த மதப் பிரதிநிதியாக இருக்கிறவர்களிடத்தில் ஒழுங்கு தப்பிவிட்டால் உடனே அந்த மதம் அழியத் தொடங்கி விடுகிறது.

பலவிதமான சமூக சேவைகளை, ஒத்தாசைகளை செய்துவிட்டு, உடனே ஞானஸ்நானம் பண்ணி வைக்கிறேன் என்று ஒரு மதம் இழுத்தால், பாமர ஜனங்கள் அதில் வசியப் பட்டுத்தான் போவார்கள். முக்கியமாகத் சேரி மக்களைத்தான் பாதிரிமார்கள் மதம் மாற்ற முற்பட்டார்கள். மதமாற்றம் செய்கிறவர்களை நாம் கரிக்க வேண்டியதில்லை. துவேஷிக்க வேண்டியதில்லை.
Source: மத போதகரின் யோக்கியதாம்சங்கள் : தெய்வத்தின் குரல் (முதல் பகுதி)

Infinite and Zero

மாறிக் கொண்டேயிருக்கிற, இல்லாத வஸ்துவான மாயைதான் பூஜ்யம். எல்லாமே சூனியம், பூஜ்யம், மாயை என்கிறது பௌத்தம்.
பிரம்மம் பூரணமானது; பிரம்மம் என்ற பூரண வஸ்துவில் உலகம் என்ற பூரணம் உதயமாயிற்று; இந்த உலகம் என்ற பூரணத்தைப் பிரம்மம் பூரணத்திலிருந்து எடுத்துவிட்ட போதிலும் பிரம்மம் பூரணமாகவே இருக்கிறது. பூரணம் என்றால் எல்லாம் என்று அர்த்தம்.
அனந்தம்தான் (Infinity) பிரம்மம்.
பிரம்மம் வேறேதோ பொருள்களைக் கொண்டு உலகை சிருஷ்டிக்க (Create) வில்லை.
பிரம்மம் உலகமாக மாறிவிடவும் (Transform) இல்லை.
பிரம்மம் உலகமாகத் தோன்றுகிறது (Appearance).
பிரம்மம் என்பது சத்தியம் என்று சொல்வது அத்வைதம்;
பிரபஞ்சத்தை சத்தியமாகச் சொல்கிறது த்வைதம்.
பிரம்மம் × மாயை = பிரபஞ்சம்
Infinity (God) × shunya (illusion or Appearance) = shunya (creations or universe)
அத்வைதம் × பௌத்தம் = துவைதம்
[from தெய்வத்தின் குரல்]

Zero is a start number and Infinity is end number, while both defy measurement.
Zero (nothing) and Infinity are the limits of human thinking.
Infinity is well explored in articles such as the Ultimate, the Absolute, God, and amny mathematical paradoxes.
Anything divided by Zero (nothing) will be Infinity
GOD is the only reality and everything is illusion. (what you see is not what is real).
By removing illusion, one can see the truth. Only reality, appears as many different things.
Reality is an unknown, unmoving, perfect, unchanging, undivided...
"The apparent plurality of substances is due to different states or appearances of a single substance"
(* what is understood from Paramacharya talks)

Unifying two major deities

பெருமாள் ரங்கநாதராக தெற்கு நோக்கி அருள்பாலிக்கிறார். தட்சிணாமூர்த்தி அமைதி or ஸமாதி ஸ்திதி, பெருமாளும் நித்திரை செய்வது போல் அமைதியாய் யோக நித்திரை or அறிதுயில். So, தெற்கு பார்த்த ராஜாக்கள் - நடராஜா and ரங்கராஜா: ரங்கம் - அரங்கம்' - என்றால் நாட்டிய நாடகங்கள் நடக்கும் மேடை, நாடக சாலை 'ஸபை'
We are the dance of Spirit and Nature. In truth everything in life is about that dance and life is always dancing with the polarities.

Static Principle-ஐத்தான் சிவன் என்பது; Dynamic Principle-ஐயே விஷ்ணு என்பது.
http://www.kamakoti.org/tamil/7dk270.htm

Spirituality has no caste

தொன்றுதொட்டு வேத நெறியின் வீடாக இருந்திருப்பது தமிழகமே. உலகத்திலேயே ஈடு இணையில்லாத பக்திச் செல்வத்தையும் நீதி நூல்களையும் தந்த ஆழ்வார்களும், நாயன்மார்களும், பட்டினத்தார், தாயுமானவர், திருவள்ளுவர், சங்கப்புலவர் போன்றவர்களும் எங்கு பார்த்தாலும் திராவிட நாட்டின் வேதத்தின் பெருமையைப்பற்றித் தங்கள் நூல்களில் பேசுகிறார்கள். சென்ற நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த கிறிஸ்துவப் புலவரான ஸ்ரீவேதநாயகம் பிள்ளைகூடத் தமிழ்நாட்டில் தேவாலயங்களோடு ‘பிரம்மாலயங்கள்’ (வேத பாடசாலைகள்) நிறைந்திருப்பதையே பெருமையோடு கூறியிருக்கிறார். ‘வேதம் நிறைந்த தமிழ்நாடு’- பாரதியார் .

On Sanyasa

From deivathin kural:
உஜ்ஜயினி ராஜாவா இருந்த பர்த்ருஹரி, தமிழ்ல பத்திரகிரி! அவர் ஆண்டியாகி, திருவிடைமருதூர் கோவில் மேலகோபுர வாஸல்ல ஒக்காந்துண்டு, பிக்ஷை வாங்கிக்கறதுக்காக ஒரே ஒரு திருவோடு மட்டும் வெச்சிண்டிருந்தார். அவர் தன்னோட குருவான பட்டினத்தாருக்கும் சேத்து பிக்ஷை வாங்கிண்டு வருவாராம். ஒர்த்தர் குபேராம்ஸம்! இன்னோர்த்தர் உஜ்ஜயினி மஹாராஜா! அப்பேர்ப்பட்ட வைராக்யத்தோட ஆண்டிகளாயிட்டா!
ஒரு நாள் ஒரு ஏழை வந்து பட்டினத்தார்கிட்டயே போயி… அன்னம் யாசகம் பண்ணினானாம். “நானே ஒண்ணுமில்லாதவன். என்ன… வந்து கேக்கறியே! போ! மேலகோபுர வாஸல்ல ஒரு குடும்பி இருக்கான்….! அவனப் போய் கேளு! நா.. இப்டி சொன்னதாவே சொல்லிக் கேளு” ன்னு சொல்லி பர்த்ருஹரிகிட்ட அனுப்பினாராம். “ஓடு நமக்குண்டு”ன்னு பாடினவரே… அப்றமா ஓடு வெச்சிண்டு இருக்கறவனும் ஸம்ஸாரிதான்..ன்னு புரிஞ்சுண்டார்….
அதே மாதிரி….ஸதாஶிவ ப்ரஹ்மேந்த்ராளும், “கையையே மடிச்சு தலைக்கு வெச்சுண்டு, ஆகாஶமே போர்வை, கட்டாந்தரையே மெத்தை, விரக்திங்றவளே பத்னி….ன்னு ஸயனிச்சுண்டு இருக்கற துறவியானவன்“. சேரிப் பொம்மனாட்டிகள்ள ஒர்த்தி, ப்ரஹ்மேந்த்ராளை பரியாஸமாப் பாத்து… “ஸன்னாஸியாமே ஸன்னாஸி!………தலைக்கோஸரம் [தலக்கு உயரம்) கேக்கற நல்ல ஸன்னாஸிடி….யம்மா!“ன்னு…கூட வந்தவாகிட்ட கேலி பண்ணினாளாம். ப்ரஹ்மேந்த்ராளுக்கு “சுரீல்“ன்னுதாம்! ஆகக்கூடி தனக்கும், மத்த அவயவங்களை விட தலைய… ஒஸத்தி வெச்சுண்டாத்தான் ஸௌக்யம்..ங்கற நெனப்பு போகல ! இல்லியா? அது போகாதவரைக்கும் நாம என்ன ஸன்யாஸி? அந்த பொம்மனாட்டிகள் சித்த நாழி கழிச்சு திரும்பி போறச்சே, அங்க வந்தாளாம்…! அப்போ, மொதல்ல பரிஹாஸம் பண்ணினவளே மறுபடியும் அதே மாதிரி சிரிச்சாளாம்..! “ஸாமியாருன்னா……அவுங்களுக்காவே எப்பிடி இருக்கணும்னு தெரிய வேணாம்? ஊர்ல போறவங்க, வர்றவங்க பேச்சை எல்லாம் கேட்டு பண்ணறவங்க, இன்னா ஸாமியாருங்க!“….ன்னாளாம்!

Why Mutt is very important

நான் பாட்டில் எங்கேயாவது கிராமத்தில் ஏகாந்தமாக இருந்து கொண்டு, பூஜையைப் பண்ணிக் கொண்டு, தியானம் செய்துகொண்டு நிம்மதியாக இருக்கலாம். மடம் நடப்பதற்கு இப்போது நீங்கள் பட்டணத்தில் தருகிற மாதிரி இவ்வளவு பணம் வேண்டுமென்பதேயில்லை. மடங்களுக்குப் பணபலம், ஆள்பலம் எல்லாமே ரொம்பக் குறைச்சலாக இருக்க வேண்டும் என்றுதான் என் அபிப்ராயம். பரிவாரம், சிப்பந்திப் பட்டாளங்கள் நிறைய வேண்டியதில்லை. மடத்தில் அதிபதியாக இருக்கப்பட்டவரின் யோக்கியதைதான் அதற்குப் பணம், பலம் எல்லாம்.

ஆதலால், நீங்கள் நிறையப் பணம் தருகிறீர்கள் என்பதற்காக நான் ஏகாந்தத்தைவிட்டு இங்கே டவுன்களுக்கு வரவில்லை. என்னிடத்தில் உங்களுக்கு நிரம்ப அன்பு, பக்தி இருக்கிறது. நீங்கள் கூப்பிட்டு நான் சம்மதித்து வந்திருப்பதில் உங்களுக்கு ரொம்பவும் சந்தோஷமாயிருக்கிறது. ஆனாலும், நான் வரவேண்டும் என்று நீங்கள் ஆசைப்பட்டது, அந்த ஆசை நிறைவேறியதில் சந்தோஷப்படுவது இரண்டும் உங்கள் காரியம். பட்டணங்களுக்கு நான் வந்திருப்பதில் என் காரியம் ஒன்று இருக்கிறது. அது என்ன?

என்னவென்றால், பிராம்மணர்கள் வேதத்தை விடக்கூடாது என்று சொல்லி, தொடர்ந்து வேதரக்ஷணத்துக்கு ஏதாவது ஏற்பாடு செய்யுமாறு பண்ணவேண்டும் என்றுதான் வந்திருக்கிறேன். நம்முடைய மதத்தின் சகல சித்தாந்தங்களுக்கும், வாழ்க்கை முறைக்கும் மூலமாக, வேராக இருக்கிற வேதம் இந்தத் தலைமுறையோடு நசித்துவிடாமல் இருப்பதற்கான ஏற்பாடுகளை நீங்கள் செய்ய வேண்டும் என்று அழுத்தங்கொடுத்துச் சொல்லத்தான் வந்தேன்.

மற்றவர்களை அதட்டிக் கொண்டு, ‘தனக்கு உயர்த்தி கொண்டாடுவதற்காக ஏற்பட்டதல்ல பிரம்மண்யம்’. சமூகத்தின் மசால்ஜி (peon) வேத விளக்கைப் பிடித்துக் கொண்டு வழிகாட்டுவதற்காகத்தான் அது இருக்கிறது. ‘விளக்கை அணைத்து லோகம் முழுவதையும், நம்மோடு மட்டுமில்லாமல் எதிர்காலம் முழுவதற்கும் இருட்டாகி விடாதீர்கள்’ என்று பிராம்மண சமூகத்தைக் கேட்டுக் கொள்வதற்காகத் தான் நான் நகரங்களுக்கு வந்து கொண்டிருக்கிறேன்.

வேதம் இல்லாவிட்டால் மடம் எதற்கு மடாதிபதி எதற்கு? ஆகவே இப்போது என் கனகாபிஷேகத்துக்கும், பீடாரோகணத்துக்கும் காட்டுகிற உற்சாகத்தை வேத ரக்ஷணத்தில் காட்டி, அதற்காகக் கமிட்டி, திட்டம் எல்லாம் வசூல் செய்யுங்கள் என்கிறேன். வேத ரக்ஷணத்தை அடுத்த சந்ததிக்கு ஜீவிய கர்மமாக, ஆயுட்காலப் பணியாக வைக்க முடியாவிட்டால் கூடப்போகிறது. எட்டு வயசிலிருந்து ஆரம்பித்து அப்புறம் பத்து வருஷங்களுக்கு தினம் ஒரு மணி இளம்பிள்ளைகளுக்கு வேத மந்திரங்களிலும் பிரயோகங்களிலும் வகுப்பு நடத்தப் பேட்டைக்கு பேட்டை கூட்டுறவு அடிப்படையில் ஏற்பாடு பண்ணுங்கள் என்கிறேன். இதுதான் எனக்கு வாஸ்தவமான கனகாபிஷேகம், உத்ஸவம் எல்லாம்.

Annadhana sivan

Able manager, he could get things done by others, by love. He possess super natural (extra ordinary) skills to arrange high class feast for large number of devotees in a short time. A most notable thing was annadAna Sivan never tasted a morsel of the food served. He would just take some curd rice.

இராமசுவாமி, தமது வாழ்க்கையை காஞ்சி மடத்துடன் பிணைத்துக் கொண்டவர். பல்லாயிரக்கணக்கான பக்தர்களுக்கு அறுசுவை உணவு படைப்பதைத் தம் வாழ்க்கையின் `மிஷன்’ என்று ஆக்கிக் கொண்டார். பல்லாயிரக்கணக்கான மக்கள் கூடி உணவருந்தும் இடம் என்றாலும், சமைக்கும் இடம், சாப்பிடும் இடம் எல்லாம் படுசுத்தமாக இருக்குமாம்! தம் சொத்து, சுகம் அனைத்தையும் இதற்காகவே அர்ப்பணித்து விட்டார். சிவன். நடத்திய அன்ன தானங்களினாலேயே இவருக்கு `அன்னதான சிவன்‘ என்னும் புகழ்ப் பெயர் உண்டாயிற்று!

Quality not Quantity is important

Uttharayan Death

Simple Food

Simple Wedding

Some Saints of Kamakoti peetam

• Sri Parama Sivendhra Saraswathi Swamigal
• Sri Paramasivendra Saraswati was the Guru of the great Sadasiva Brahmendra (Composer of Carnatic music and Advaita philosopher, 1755 samadhi at Nerur)
• Sri Bhagavannama Bodhendra Saraswati (Adhisthana at Govindapuram) who stressed Bhakthi.
• Sri Chandrasekharendra Saraswati V brought the golden image of Kamakshi (Bangaru Kamakshi) to Tanjore.
• Sri Chandrasekharendra Saraswati VI: Venkatasubramanya Dikshita from the talented family of the Govinda Dikshita, the minister of Tanjore, who is still lovingly remembered as "Ayyan".
• Sri Sudarsana Mahadevendra Saraswati
• Sri Chandrasekharendra Saraswati VII from Udayambakkam, who attained mukti at Kalavai in the year 1907.
• Sri Mahadevendra Saraswati occupied the Peetha for seven days only and attained mukti at Kalavai
• Sri Chandrasekharendra Saraswati Swamigal - Paramacharya
• Sri Jayendra Saraswati Swamigal (18 Jul 1935 – 28 Feb 2018) - Sri Subramanyam Mahadeva from Irulneekki, Thanjavur District was initiated into Sanyasa in 1954.
• Sri Sankara Vijayendra Saraswati Swamigal (18 Mar 1969 - ) - Sri Sankaranarayanan, from Periyapalayam, near Arani, initiated into Sanyasa in 1983

Some personal opinions and observations

Visit to Tiruvannamalai

The Maharishi just nodded his head and looked at her with compassion. Maharishi's acceptance of both the Acharya's adherence to the institutional customs, and Nagamma's wisdom. Paramacharya stood foremost in strictly observing all the distinction laid out by the Dharma sastras and orthodox traditions, whereas Maharishi stood foremost in practicing equality and detachment.

Kamakoti peetam

Some historians are of view, that the Kumbhakonam mutt, a branch of the Sringeri mutt established in 1821 AD by the Tanjore King, Pratap Singh Tuljaji. Later, Kumbhakonam mutt became independent and established itself as the Kamakoti peetam. This is a highly contraversial topic.

Temples or monastries/madam (applicable to all religions) is a cummunity organization along religious lines. Many of them are becoming commercial enterprises. They have very small spiritual content. Instead, can these places provide an opportunity for visitors, to introspect and develop their own spirituality.